من فرمان میدهم که .....
تصدیق میکنم که نیت پس این پیشنهادات چیزی از اعماق وجودم است که در هم می آمیزد همه افکار و نیت های خالص و والایی که تعالی بخش نوسانات سیاره مادر زمین است که بر می افشاند بسامد های همه کسانی که بر فراز سیاره مادر زندگی میکنند .. که نیت های والای خوبی و مهربانی و ادراکات و فراموش ها و انسانیت و شفقتیم را تصدیق میکند که این انرژی والای عشق را آشکار میسازد.
آیا همیشه ممکن است این هدایای درونی باعث بیداری ام شود؟
امکان دارد که در عمل (این هدایا را ) بفهمم ؟ من بخشی از این طرح و نقشه الهی ام که مرا رهسپار این انرژی پهناور و بی نهایت بسوی کمال و وصال خواهد کرد.
آیا ممکن است خنده را باز یابم و سرمست وجودم شوم؟ به نام خدای قادری که با عمل خود را اثبات میکند. من مجاز به خندیدن و سرمستی از حیاط و هر آنچه که زندگی مینامند هستم.
آیا امکان دارد افکار مقبولم را به آنانی که افکار همسو با من ندارند را منتقل کنم؟ و عیناٌ مطابق آنچه مقبول است ! بدان که دیگران هم مانند من هستند و در هنگام عبادت راهی گشوده میشود که عظمت آنچه هستند را به آنها نشان میدهد.
آیا همچنین ممکن است در میان این افکار قبول کنم که من به این سیاره زیبا آمده ام تا به روح خود کمک کنم و نه تنها در فکر بلکه در عمل هم اینچنین باشم و به هر آنچه که هست خدمت کنم .
این والاتری نیت من است تا او(روحم) را در صلح نمایان کنم . جایگاهی که واقعا مستحق آن است .
ما سرپیچی کردیم و هنوز اغلب اوقات سردرگم هستیم و حال تازه از حقیقت خود آگاه شده ایم ، بگذار اینگونه باشد که ما عمداٌ نادیده گرفتیم احساساتی را که میتوانست بزرگترین خدمت ها را به ما بدهد.
بگذار اینگونه باشد که با هر خنده تصدیق میشود که ما قلب غصه را رها کرده ایم
با هر لمس ما متمایل میشویم که غم ها جای خود را به شقای الهی بدهد.
ما به این دنیا آمده ایم که اینگونه زندگی کنیم .
ما به دنیا آمده ایم که متقاعد شویم که لغزشهایی که در درونمان بوجود میاید چندان دوام ندارند و به زودی مرتفع میشوند .
پس ما حالا اینگونه متقاعد میشویم که الگوهایی که عادت شده را تغییر دهیم ، بوسیله اهمیت دادن به تغییر عادت های معمول .
حال ...
حال میدانیم که آنچه را که به سرانجام میرسانیم ، همانی است که ما را قادرتر میسازد.
ما حال میدانیم که ما زاده نور هستیم
حال میدانیم که همه چیز نور است ، چیزی که خود را در فرکانس های دیگر نمایان میکند ! در واقع چیزی که بیدار میکند احساساتمان را و آن والاترین اراده هایمان را بیدار میکند و مراقبت میکند.
آیا ممکن است ما با هر نفس الهی ای که میکشیم ، بدانیم که ماموریت هایمان بر فراز زمین عشق است ؟
پس در ورطه والاترین ابعاد روحم فریاد همه بشریت را میفرستم به همه بی صفتان تا همه بیدار شدگانی که خودشان میجویند خوشبختی را
پس با حقیقت وجودم توصل میجویم تا حس کنم این خدمت رسانی را تا والاترین پیشکشی که در توانم است را بسازم.
در ادراک قادر مطلق
این آن چیزیست که انجام میدهم
منحصراٌ و سریعا ما بوسیله آرامش مطلق ، تعالی بخشیده میشویم بوسیله تردیدهایی که ما را میسازند
ایمانی که در درون دارم ، این ادراکی است که کامل و بی نقص است
من بی واسطه رو به تعالی ام بوسیله انرژی این مراقبت های الهی و بدینوسیله میپذیرم که اینگونه بودن باعث میشود که سیاره تعالی پیدا کند و ما همه در خدمت خداییم.
در عشق و سپاسگذاری و طلب عزت خدمت گذاری بر فراز زمینی که این هنگام میرساند این چرخش الهی که ما را قادر میکند که حقیقت را احساس کنیم
باشد که حقیقت را بپذیریم
باشد که حقیقت را بدانیم
و من در نهایت چگونه انتخاب میکنم تا وجودی برای پذیرش این عشق باشم .
من عشقم
نورم
حاضرم
در عشق و سپاس
